PHI VÂN ĐIỆP KHÚC
NAM 1:
Nước non cơ đồ Việt Nam, bốn ngàn năm
Trải bao thăng trầm, vững vàng, bước chân Rồng Tiên…
Chầu – Sau chữ “Ca” chuyển VĂN THIÊN TƯỜNG lớp dựng
NAM 2:
Dệt khúc ca…
Một dải sơn hà, từng tấc đất gấm hoa
Trên biển trời sông núi… Vọng câu hát ngân nga
Đất nước này là của riêng ta. Ông cha gìn giữ đã bao đời…
Thấm giọt mồ hôi, hoà tan xương máu
Biết bao trí lực, cho non sông một dải sum vầy.
VỌNG CỔ
NAM 1:
Đứng ở Nam Quan anh có nhớ Mũi Cà Mau bốn bề sóng nước? Anh có thấy bóng đoàn xưa quân trùng trùng điệp điệp như rừng núi giữ quê hương vạn lá chắn….
1/. …biên thuỳ. Có thấy biển xa phấp phới bóng quân kỳ.
NAM 2:
Tôi thấy gì? Những con đường xuôi ngược, xuống biển, lên rừng vẽ nên hình đất nước giang san.
NAM 1:
Thấy phố thị vươn cao lên nền trời xanh thẳm, thấy miền đồng quê sông nước hiền hoà.
NAM 2:
Dãy Trường Sơn nhìn hướng biển phía xa xa, nơi đôi mắt biên cương ngàn năm còn đứng gác…
DẶM
NAM 1:
Bốn ngàn năm biển trời vang tiếng hát
Bài tiễn đưa bao thế hệ lưu truyền
Bốn ngàn năm làm thơ và đánh giặc
Giành cho mình những giây phút bình yên
NAM 2:
Ơi…. Bốn ngàn năm những bàn chân không nghỉ, trí óc, trái tim trăn trở những….
2/. …đêm dài. Mẹ Âu Cơ vẫn cất giọng ru hoài.
NAM 1:
“Con ơi, con ngủ cho ngon, cha con còn bận nước non, chưa về…”
NAM 2:
Mẹ chẳng yên lòng, ca câu hát chở che, giọng buồn sắt se, từng nuôi lớn khôn bao
thế hệ…
NAM 1:
Dẫu quê hương đã bao giờ đẹp hơn thế, sao mẹ vẫn còn giữ lấy gánh âu lo…
Chầu 4 nhịp chuyển LÝ MỸ HƯNG
NAM 2:
Người ơi, dáng hình núi sông đang chào…
Dệt nên khúc tình ca, dâng đời thắm tươi ngọt ngào
NAM 1:
Lời ca, về trên sông núi, biển trời ngát xanh
Trong mỗi trái tim, càng thêm chứa chan niềm tin
NAM 2:
Dẫu cho mai này đời sau đẹp tươi hơn nữa
NAM 1:
Vẫn luôn tự hào, đã dâng hiến…. trọn tình yêu…
VỌNG CỔ
NAM 2:
Dẫu mai sau tổ quốc có đẹp vạn lần hơn nữa… ta vẫn thấy mến thương hơn những ngày đang sống – vững tin yêu và hy vọng…
5/. …dâng đầy. Bốn ngàn năm – hình dáng nước non này.
NAM 1:
Núi biên cương giữ gìn bờ cõi, luỹ tre làng nuôi dưỡng tấm lòng son
NAM 2:
Những con sông dịu hiền uốn lượn, như chở che bảo bọc xóm thôn
NAM 1:
Tiếng trống Kỳ Yên, tiềm thức lòng dân Việt, tiếng buổi chợ phiên da diết mỗi tâm hồn.
NAM 2:
6/.
Bốn ngàn năm từ thưở ấy hồng hoang, mẹ dạy làm nương cha truyền nghề đi biển
NAM 1:
Lưng tựa núi lòng không hề lay chuyển, mắt nhìn xa, để trí óc vươn cao
NAM 2:
Tắm mình trong dòng sông ngọt mát của ca dao, để biết thương người xưa bao khó nhọc
NAM 1:
Tổ Quốc cần những cơn đau bật ra từ tiếng khóc, mỗi sự hy sinh dạy dỗ chúng ta cười.
NAM 2:
Cho quê hương sông núi sáng ngời, những tượng đài vươn lên từ đất mẹ
NAM 1:
Bốn ngàn năm, bao bước chân, bao thế hệ, có bao giờ ngưng nghỉ phút nào đâu…..